Aanhoudende of swak bestuurde hardlywigheid kan lei tot komplikasies soos: aambeie, fekale impak, fekale impak met valse oorloop, urinêre inkontinensie, blaasuitlaat obstruksie, urienweginfeksie, rektale bloeding, algemene swakheid en sielkundige afwykings.
Hoekom moet hardlywigheid geprioritiseer word?
Hardlywigheid kan abdominale distensie en ongemak veroorsaak, en verdraagsaamheid teenoor enterale voeding verminder. Dit kan respiratoriese funksie benadeel en is geassosieer met slegter pasiëntuitkomste, insluitend langdurige ICU-duur van verblyf en langdurige meganiese ventilasie.
Hoekom moet hardlywigheid by bejaardes geprioritiseer word?
Bestuur van hardlywigheid by bejaardes
Die doelwit van die hantering van chroniese hardlywigheid by bejaardes is om normale dermgewoontes te herstel en te verseker dat sagte, gevormde stoelgang minstens drie keer per week deurlaat., sonder om te beur, en om die lewenskwaliteit met minimale newe-effekte te verbeter.
Wat is nodig om hardlywigheid te diagnoseer?
'n Gedetailleerde geskiedenis, stoelgangdagboek, digitale rektale eksamen en kolonvervoerstudie is die belangrike voorlopige stappe in diagnose. Anorektale manometrie en ballonuitdrywingstoets is nuttig vir die diagnose van dissinergiese ontlasting.
Waarom is geskiedenis van hardlywigheid belangrik by hartpasiënte?
Hardlywigheid word geassosieer met kardiovaskulêre gebeurtenisse. Veranderinge aan die dermmikrobiota deur hardlywigheid kan aterosklerose, bloeddrukverhoging en kardiovaskulêre gebeure veroorsaak. Hardlywigheid neem toe met ouderdom en kom dikwels saam met kardiovaskulêre risikofaktore voor.
